2013, Matura, Język polski, Arkusze maturalne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Centralna Komisja Egzaminacyjna
Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu.
WPISUJE ZDAJĄCY
Miejsce
na naklejkę
z kodem
KOD
PESEL
dysleksja
EGZAMIN MATURALNY
Z JĘZYKA POLSKIEGO
POZIOM PODSTAWOWY
MAJ 2013
Instrukcja dla zdającego
1.
Sprawdź, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 16 stron.
Ewentualny brak zgłoś przewodniczącemu zespołu
nadzorującego egzamin.
2.
Rozwiązania zadań zamieść w miejscu na to
przeznaczonym.
3.
Pisz czytelnie. Używaj długopisu/pióra tylko z czarnym
tuszem/atramentem.
4.
Nie używaj korektora, a błędne zapisy wyraźnie przekreśl.
5.
Pamiętaj, że zapisy w brudnopisie nie będą oceniane.
6.
Możesz korzystać ze słownika poprawnej polszczyzny
i słownika ortograficznego.
7.
Na tej stronie oraz na karcie odpowiedzi wpisz swój
numer PESEL i przyklej naklejkę z kodem.
8.
Nie wpisuj żadnych znaków w części przeznaczonej
dla egzaminatora.
Czas pracy:
170 minut
Liczba punktów
do uzyskania: 70
Część I – 20 pkt
Część II – 50 pkt
MPO-P1_1P-132
2
Egzamin maturalny z języka polskiego
Poziom podstawowy
Część I - rozumienie czytanego tekstu
Przeczytaj uważnie tekst, a następnie wykonaj zadania umieszczone pod nim. Odpowiadaj
tylko na podstawie tekstu i tylko
własnymi słowami
– chyba że w zadaniu polecono inaczej.
Udzielaj tylu odpowiedzi, o ile jesteś proszona/y.
ŚWIAT W 44 ZERACH
1.
Widzialny Wszechświat ma rozmiar kilkunastu miliardów lat świetlnych. To około
10
26
(1 z 26 zerami) metra. Z kolei najmniejsze struktury, których istnienia jesteśmy pewni,
to kwarki, budujące między innymi protony i neutrony. Kwark ma rozmiar kilku
attometrów, czyli 10
-18
metra. Najmniejsze obserwowane przez człowieka obiekty dzielą
od tych największych aż 44 rzędy wielkości! A zatem taki kwark jest
100 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 razy mniejszy
od największego obiektu dociekań naukowców. Nasz świat mieści się w tych 44 zerach.
Są w nim cząstki elementarne, żywe organizmy i ich DNA, Ziemia i inne planety.
Są gwiazdy, galaktyki i gromady galaktyk. A gdzieś w tym wszystkim jest człowiek. Jedyna
znana istota, która chce wiedzieć i chce to wszystko zrozumieć.
2.
Świat, ten zamknięty między 44 zerami, jest skonstruowany według uniwersalnych
reguł. Człowiek ich nie tworzy, najwyżej odkrywa i nazywa. Na razie znamy je wycinkowo,
choć chcielibyśmy ogarniać w całości. Marzy nam się też, by w pełni je wykorzystywać.
Nanotechnolodzy chcieliby tworzyć komputery oparte na węglu i projektować cząsteczki
leków atom po atomie. Na razie jednak nie wiedzą jak. Biotechnolodzy chcą nadawać żywym
organizmom dowolne cechy, z jednej komórki hodować tkanki, a może nawet całe organy.
Inni chcą poznać tajemnice mózgu (by skuteczniej się z nim komunikować), początków
materii (by znaleźć źródło niewyczerpywalnej energii) czy klimatu (by zapobiegać
ekstremalnym zjawiskom pogodowym). Odkrywamy coraz więcej i nieustannie jesteśmy
zaskakiwani złożonością świata, w którym żyjemy. Odkrywamy coraz więcej, a ciągle tak
wiele pozostaje do poznania i zrozumienia. Horyzont poznania wcale się nie przybliża, gorzej
– można odnieść wrażenie, że się oddala. Nie przeszkadza nam to jednak marzyć.
3.
Świat przyszłości – świat czasów, w których wszystkie reguły zostaną poznane (jeżeli
w ogóle to kiedykolwiek nastąpi) – będzie światem dostosowanym przez człowieka
do człowieka. Tylko czy w ostatecznym rachunku dla człowieka? To wizja bardzo odległa,
ale przecież zmierzamy ku niej od zawsze. Zaglądamy za horyzont zdarzeń w poszukiwaniu
mechanizmów, które za tym wszystkim stoją, ponieważ chcemy je wykorzystywać
po swojemu, albo inaczej, na swój użytek. Coraz częściej zresztą nam się to udaje. Tymi
mechanizmami, trybami i zębatkami są naukowe prawa przyrody. Nauczyliśmy się
kontrolować reakcje jądrowe i dlatego potrafimy korzystać z energii atomowej.
Wybudowaliśmy urządzenia odczytujące niektóre intencje mózgu i dlatego możemy pomagać
osobom niepełnosprawnym. W końcu dzięki poznaniu właściwości materii w skali mikro
budujemy komputery, a zrozumienie sposobu zapisu informacji w naszym DNA już niedługo
zaowocuje terapiami genowymi. To wszystko, te niewątpliwe osiągnięcia ludzkiego intelektu,
nie zmienia jednak faktu, że do poznania wszystkich reguł rządzących przyrodą (a może jest
tylko jedna reguła uniwersalna, która stosuje się do wszystkiego?) sporo nam jeszcze brakuje.
Czy w związku z tym warto zaprzątać sobie głowę refleksją nad przyszłością? Nad
kierunkiem i tempem rozwoju nauki? Może lepiej upajać się wizją świata ułożonego,
oswojonego i dostosowanego? Powód jest – jak sądzę – jeden. Uczymy się przez
Egzamin maturalny z języka polskiego
Poziom podstawowy
3
eksperyment. Rozwój sam się nie dzieje, a bez prób i bez błędów nie ma postępu. No właśnie
– błędów. O te najłatwiej w pośpiechu. Świat rozwija się dzisiaj szybciej niż kiedykolwiek
wcześniej, niekiedy nawet szybciej niż refleksja nad nim. Nie ma tygodnia bez
spektakularnego odkrycia, bez przesunięcia granicy poznania. Wszystko dzieje się tak szybko,
że słowo drukowane już dawno przestało nadążać.
4.
Nasz świat jest pędzącym pociągiem, z którego patrzymy przez okno. Wszystko jest
zamazane. Nie widać szczegółów, nie ma czasu na analizę detali. Pędzimy do przodu.
To wspaniałe, ale trzeba uważać. W przeszłości, na przykład w czasie wojen i rewolucji,
zdarzało się, że gdy historia przyspieszała, brakowało czasu na refleksję. Rzeczy działy się
tak szybko, że konsekwencje czynów i decyzji niejednokrotnie uświadamiano sobie zbyt
późno. Wchodząc więc w erę „nano” czy „cyber”, warto byłoby zdawać sobie sprawę
ze wszystkich ewentualnych konsekwencji. Dopiero ta wiedza pozwala na w pełni świadome
funkcjonowanie w dzisiejszym świecie. Skąd ją czerpać? Najlepiej u źródła.
5.
Moich rozmówców, ekspertów w swoich dziedzinach, pytałem o granice poznania.
Interesowało mnie, co wiemy, a co wciąż stanowi dla nas zagadkę. Dzieliłem się z nimi
swoimi obawami: embriony ludzko-zwierzęce, ryzyko cyborgizacji, wpływanie
na podświadomość, manipulowanie informacją, szkodliwość nanomateriałów.
6.
Wszystkich pytałem też o odpowiedzialność w pracy naukowej. Czy badaczowi wolno
wszystko? Czy ponosi on odpowiedzialność za odkrycia, których dokonał? Czy czasami
nie powinien zrezygnować z publikowania czegoś, co wbrew jego woli może zostać
w przyszłości wykorzystane przeciwko człowiekowi? Czy naukowiec w ogóle powinien mieć
jakieś intencje poza chęcią zdobycia wiedzy? A może to ostatnie bywa wymówką, żeby nad
moralnością w badaniach naukowych się nie zastanawiać?
7.
Na początku XXI wieku żyjemy w świecie nieustannie kształtowanym, wręcz
kreowanym przez naukę i technologię. Nie potrafimy żyć bez prądu, Internetu, telefonu
komórkowego i komputera. I nie chodzi o naszą wygodę czy przyzwyczajenia,
ale o przetrwanie. Bez sieci komputerowej i komórkowej nie działają systemy sterujące pracą
elektrowni, oczyszczalni ścieków czy komunikacji. Niedługo nie będzie istniała elektronika
bez nanotechnologii i medycyna bez biotechnologii, a może nawet cybernetyki. Coraz
częściej osobom chorym i niepełnosprawnym pomaga się, wszczepiając zaawansowane
technologicznie implanty i protezy. Niektórym to ratuje życie, innym je ułatwia i czyni
znośniejszym. Ale wszystkich nas w pewnym sensie uzależnia od technologii. Być może
z powodu wspomnianego uzależnienia naszego świata od osiągnięć naukowych, może
dosłownego rozumienia słowa „demokracja”, a może z powodu asekuranckiej postawy
polityków, coraz częściej od niespecjalistów wymaga się zajmowania stanowiska w sprawach
bezpośrednio związanych z nauką.
8.
Wiedza stymulowała rozwój, a rozwój przynosił potęgę. Tak było zawsze. Ale dzisiaj
jest to szczególnie istotne. O pozycji poszczególnych państw decydują nie, jak w przeszłości,
wielotysięczne, wielomilionowe armie, lecz wdrożone technologie i zgłoszone patenty.
Społeczeństwo może pośrednio – przez wybieranych polityków – wpływać na kierunek
rozwoju nauki. Jeśli ma wiedzę, która umożliwia podjęcie świadomej decyzji.
Na podstawie: Tomasz Rożek,
Świat w 44 zerach
,
[w:] tenże,
Nauka po prostu
.
Wywiady z wybitnymi
, Warszawa 2011.
4
Egzamin maturalny z języka polskiego
Poziom podstawowy
Zadanie 1.
(1 pkt)
Wyjaśnij, czemu może służyć użycie przez Tomasza Rożka czterdziestu czterech zer
w zapisie liczby, którą można przedstawić jako 10
44
.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 2.
(1 pkt)
Odwołując się do akapitu 1., wyjaśnij, na jakiej podstawie autor uznaje człowieka za istotę
wyjątkową we Wszechświecie.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 3.
(1 pkt)
Określenie
horyzont poznania
użyte przez autora tekstu w akapicie 2. to
A.
anafora.
B.
metafora.
C.
porównanie.
D.
apostrofa.
Zaznacz poprawną odpowiedź.
Zadanie 4.
(2 pkt)
Za pomocą jakich zabiegów językowych autor wyraził wątpliwości związane z niektórymi
sądami prezentowanymi w akapicie 3.? Wypisz dwa i je nazwij.
1. nazwa zabiegu językowego: .....................................................................................................
przykład: .......................................................................................................................................
2. nazwa zabiegu językowego: .....................................................................................................
przykład: .......................................................................................................................................
Zadanie 5.
(2 pkt)
W kontekście akapitu 3. wyjaśnij sens dwóch wyrażeń przyimkowych użytych w zdaniach:
Świat przyszłości
[…]
będzie światem dostosowanym przez człowieka
do człowieka
. Tylko czy
w ostatecznym rachunku
dla człowieka
?
do człowieka
– ..............................................................................................................................
dla człowieka
– .............................................................................................................................
Zadanie 6.
(2 pkt)
Wskaż dwa problemy, których dotyczą pytania zadawane naukowcom przez Tomasza Rożka.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Egzamin maturalny z języka polskiego
Poziom podstawowy
5
Zadanie 7.
(2 pkt)
Na podstawie tekstu podaj dwie konsekwencje wynikające z faktu, że ś
wiat rozwija się
[…]
szybciej niż refleksja nad nim.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 8.
(1 pkt)
Autor stawia pytania:
Czy
[...]
warto zaprzątać sobie głowę refleksją nad przyszłością?
Nad kierunkiem i tempem rozwoju nauki?
Napisz, jakiej udziela na nie odpowiedzi i jak ją
uzasadnia.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 9.
(1 pkt)
W kontekście akapitu 3. wyjaśnij sens frazy:
zaglądamy za horyzont zdarzeń.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 10.
(2 pkt)
Od wyrazu „cybernetyka” utwórz
nazwę specjalisty w tej dziedzinie nauki – ..................................................................................
nazwę wirtualnej przestrzeni – .....................................................................................................
Zadanie 11.
(1 pkt)
Wypisz dwa przykłady zastosowania współczesnej technologii w medycynie, podane przez
Tomasza Rożka.
przykład 1. ....................................................................................................................................
przykład 2. ..................………………..........................................................................................
Zadanie 12.
(1 pkt)
Akapit 6. jest uzupełnieniem treści akapitu 5. Wyjaśnij, na czym to uzupełnienie polega.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl charloteee.keep.pl
Centralna Komisja Egzaminacyjna
Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu.
WPISUJE ZDAJĄCY
Miejsce
na naklejkę
z kodem
KOD
PESEL
dysleksja
EGZAMIN MATURALNY
Z JĘZYKA POLSKIEGO
POZIOM PODSTAWOWY
MAJ 2013
Instrukcja dla zdającego
1.
Sprawdź, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 16 stron.
Ewentualny brak zgłoś przewodniczącemu zespołu
nadzorującego egzamin.
2.
Rozwiązania zadań zamieść w miejscu na to
przeznaczonym.
3.
Pisz czytelnie. Używaj długopisu/pióra tylko z czarnym
tuszem/atramentem.
4.
Nie używaj korektora, a błędne zapisy wyraźnie przekreśl.
5.
Pamiętaj, że zapisy w brudnopisie nie będą oceniane.
6.
Możesz korzystać ze słownika poprawnej polszczyzny
i słownika ortograficznego.
7.
Na tej stronie oraz na karcie odpowiedzi wpisz swój
numer PESEL i przyklej naklejkę z kodem.
8.
Nie wpisuj żadnych znaków w części przeznaczonej
dla egzaminatora.
Czas pracy:
170 minut
Liczba punktów
do uzyskania: 70
Część I – 20 pkt
Część II – 50 pkt
MPO-P1_1P-132
2
Egzamin maturalny z języka polskiego
Poziom podstawowy
Część I - rozumienie czytanego tekstu
Przeczytaj uważnie tekst, a następnie wykonaj zadania umieszczone pod nim. Odpowiadaj
tylko na podstawie tekstu i tylko
własnymi słowami
– chyba że w zadaniu polecono inaczej.
Udzielaj tylu odpowiedzi, o ile jesteś proszona/y.
ŚWIAT W 44 ZERACH
1.
Widzialny Wszechświat ma rozmiar kilkunastu miliardów lat świetlnych. To około
10
26
(1 z 26 zerami) metra. Z kolei najmniejsze struktury, których istnienia jesteśmy pewni,
to kwarki, budujące między innymi protony i neutrony. Kwark ma rozmiar kilku
attometrów, czyli 10
-18
metra. Najmniejsze obserwowane przez człowieka obiekty dzielą
od tych największych aż 44 rzędy wielkości! A zatem taki kwark jest
100 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 razy mniejszy
od największego obiektu dociekań naukowców. Nasz świat mieści się w tych 44 zerach.
Są w nim cząstki elementarne, żywe organizmy i ich DNA, Ziemia i inne planety.
Są gwiazdy, galaktyki i gromady galaktyk. A gdzieś w tym wszystkim jest człowiek. Jedyna
znana istota, która chce wiedzieć i chce to wszystko zrozumieć.
2.
Świat, ten zamknięty między 44 zerami, jest skonstruowany według uniwersalnych
reguł. Człowiek ich nie tworzy, najwyżej odkrywa i nazywa. Na razie znamy je wycinkowo,
choć chcielibyśmy ogarniać w całości. Marzy nam się też, by w pełni je wykorzystywać.
Nanotechnolodzy chcieliby tworzyć komputery oparte na węglu i projektować cząsteczki
leków atom po atomie. Na razie jednak nie wiedzą jak. Biotechnolodzy chcą nadawać żywym
organizmom dowolne cechy, z jednej komórki hodować tkanki, a może nawet całe organy.
Inni chcą poznać tajemnice mózgu (by skuteczniej się z nim komunikować), początków
materii (by znaleźć źródło niewyczerpywalnej energii) czy klimatu (by zapobiegać
ekstremalnym zjawiskom pogodowym). Odkrywamy coraz więcej i nieustannie jesteśmy
zaskakiwani złożonością świata, w którym żyjemy. Odkrywamy coraz więcej, a ciągle tak
wiele pozostaje do poznania i zrozumienia. Horyzont poznania wcale się nie przybliża, gorzej
– można odnieść wrażenie, że się oddala. Nie przeszkadza nam to jednak marzyć.
3.
Świat przyszłości – świat czasów, w których wszystkie reguły zostaną poznane (jeżeli
w ogóle to kiedykolwiek nastąpi) – będzie światem dostosowanym przez człowieka
do człowieka. Tylko czy w ostatecznym rachunku dla człowieka? To wizja bardzo odległa,
ale przecież zmierzamy ku niej od zawsze. Zaglądamy za horyzont zdarzeń w poszukiwaniu
mechanizmów, które za tym wszystkim stoją, ponieważ chcemy je wykorzystywać
po swojemu, albo inaczej, na swój użytek. Coraz częściej zresztą nam się to udaje. Tymi
mechanizmami, trybami i zębatkami są naukowe prawa przyrody. Nauczyliśmy się
kontrolować reakcje jądrowe i dlatego potrafimy korzystać z energii atomowej.
Wybudowaliśmy urządzenia odczytujące niektóre intencje mózgu i dlatego możemy pomagać
osobom niepełnosprawnym. W końcu dzięki poznaniu właściwości materii w skali mikro
budujemy komputery, a zrozumienie sposobu zapisu informacji w naszym DNA już niedługo
zaowocuje terapiami genowymi. To wszystko, te niewątpliwe osiągnięcia ludzkiego intelektu,
nie zmienia jednak faktu, że do poznania wszystkich reguł rządzących przyrodą (a może jest
tylko jedna reguła uniwersalna, która stosuje się do wszystkiego?) sporo nam jeszcze brakuje.
Czy w związku z tym warto zaprzątać sobie głowę refleksją nad przyszłością? Nad
kierunkiem i tempem rozwoju nauki? Może lepiej upajać się wizją świata ułożonego,
oswojonego i dostosowanego? Powód jest – jak sądzę – jeden. Uczymy się przez
Egzamin maturalny z języka polskiego
Poziom podstawowy
3
eksperyment. Rozwój sam się nie dzieje, a bez prób i bez błędów nie ma postępu. No właśnie
– błędów. O te najłatwiej w pośpiechu. Świat rozwija się dzisiaj szybciej niż kiedykolwiek
wcześniej, niekiedy nawet szybciej niż refleksja nad nim. Nie ma tygodnia bez
spektakularnego odkrycia, bez przesunięcia granicy poznania. Wszystko dzieje się tak szybko,
że słowo drukowane już dawno przestało nadążać.
4.
Nasz świat jest pędzącym pociągiem, z którego patrzymy przez okno. Wszystko jest
zamazane. Nie widać szczegółów, nie ma czasu na analizę detali. Pędzimy do przodu.
To wspaniałe, ale trzeba uważać. W przeszłości, na przykład w czasie wojen i rewolucji,
zdarzało się, że gdy historia przyspieszała, brakowało czasu na refleksję. Rzeczy działy się
tak szybko, że konsekwencje czynów i decyzji niejednokrotnie uświadamiano sobie zbyt
późno. Wchodząc więc w erę „nano” czy „cyber”, warto byłoby zdawać sobie sprawę
ze wszystkich ewentualnych konsekwencji. Dopiero ta wiedza pozwala na w pełni świadome
funkcjonowanie w dzisiejszym świecie. Skąd ją czerpać? Najlepiej u źródła.
5.
Moich rozmówców, ekspertów w swoich dziedzinach, pytałem o granice poznania.
Interesowało mnie, co wiemy, a co wciąż stanowi dla nas zagadkę. Dzieliłem się z nimi
swoimi obawami: embriony ludzko-zwierzęce, ryzyko cyborgizacji, wpływanie
na podświadomość, manipulowanie informacją, szkodliwość nanomateriałów.
6.
Wszystkich pytałem też o odpowiedzialność w pracy naukowej. Czy badaczowi wolno
wszystko? Czy ponosi on odpowiedzialność za odkrycia, których dokonał? Czy czasami
nie powinien zrezygnować z publikowania czegoś, co wbrew jego woli może zostać
w przyszłości wykorzystane przeciwko człowiekowi? Czy naukowiec w ogóle powinien mieć
jakieś intencje poza chęcią zdobycia wiedzy? A może to ostatnie bywa wymówką, żeby nad
moralnością w badaniach naukowych się nie zastanawiać?
7.
Na początku XXI wieku żyjemy w świecie nieustannie kształtowanym, wręcz
kreowanym przez naukę i technologię. Nie potrafimy żyć bez prądu, Internetu, telefonu
komórkowego i komputera. I nie chodzi o naszą wygodę czy przyzwyczajenia,
ale o przetrwanie. Bez sieci komputerowej i komórkowej nie działają systemy sterujące pracą
elektrowni, oczyszczalni ścieków czy komunikacji. Niedługo nie będzie istniała elektronika
bez nanotechnologii i medycyna bez biotechnologii, a może nawet cybernetyki. Coraz
częściej osobom chorym i niepełnosprawnym pomaga się, wszczepiając zaawansowane
technologicznie implanty i protezy. Niektórym to ratuje życie, innym je ułatwia i czyni
znośniejszym. Ale wszystkich nas w pewnym sensie uzależnia od technologii. Być może
z powodu wspomnianego uzależnienia naszego świata od osiągnięć naukowych, może
dosłownego rozumienia słowa „demokracja”, a może z powodu asekuranckiej postawy
polityków, coraz częściej od niespecjalistów wymaga się zajmowania stanowiska w sprawach
bezpośrednio związanych z nauką.
8.
Wiedza stymulowała rozwój, a rozwój przynosił potęgę. Tak było zawsze. Ale dzisiaj
jest to szczególnie istotne. O pozycji poszczególnych państw decydują nie, jak w przeszłości,
wielotysięczne, wielomilionowe armie, lecz wdrożone technologie i zgłoszone patenty.
Społeczeństwo może pośrednio – przez wybieranych polityków – wpływać na kierunek
rozwoju nauki. Jeśli ma wiedzę, która umożliwia podjęcie świadomej decyzji.
Na podstawie: Tomasz Rożek,
Świat w 44 zerach
,
[w:] tenże,
Nauka po prostu
.
Wywiady z wybitnymi
, Warszawa 2011.
4
Egzamin maturalny z języka polskiego
Poziom podstawowy
Zadanie 1.
(1 pkt)
Wyjaśnij, czemu może służyć użycie przez Tomasza Rożka czterdziestu czterech zer
w zapisie liczby, którą można przedstawić jako 10
44
.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 2.
(1 pkt)
Odwołując się do akapitu 1., wyjaśnij, na jakiej podstawie autor uznaje człowieka za istotę
wyjątkową we Wszechświecie.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 3.
(1 pkt)
Określenie
horyzont poznania
użyte przez autora tekstu w akapicie 2. to
A.
anafora.
B.
metafora.
C.
porównanie.
D.
apostrofa.
Zaznacz poprawną odpowiedź.
Zadanie 4.
(2 pkt)
Za pomocą jakich zabiegów językowych autor wyraził wątpliwości związane z niektórymi
sądami prezentowanymi w akapicie 3.? Wypisz dwa i je nazwij.
1. nazwa zabiegu językowego: .....................................................................................................
przykład: .......................................................................................................................................
2. nazwa zabiegu językowego: .....................................................................................................
przykład: .......................................................................................................................................
Zadanie 5.
(2 pkt)
W kontekście akapitu 3. wyjaśnij sens dwóch wyrażeń przyimkowych użytych w zdaniach:
Świat przyszłości
[…]
będzie światem dostosowanym przez człowieka
do człowieka
. Tylko czy
w ostatecznym rachunku
dla człowieka
?
do człowieka
– ..............................................................................................................................
dla człowieka
– .............................................................................................................................
Zadanie 6.
(2 pkt)
Wskaż dwa problemy, których dotyczą pytania zadawane naukowcom przez Tomasza Rożka.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Egzamin maturalny z języka polskiego
Poziom podstawowy
5
Zadanie 7.
(2 pkt)
Na podstawie tekstu podaj dwie konsekwencje wynikające z faktu, że ś
wiat rozwija się
[…]
szybciej niż refleksja nad nim.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 8.
(1 pkt)
Autor stawia pytania:
Czy
[...]
warto zaprzątać sobie głowę refleksją nad przyszłością?
Nad kierunkiem i tempem rozwoju nauki?
Napisz, jakiej udziela na nie odpowiedzi i jak ją
uzasadnia.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 9.
(1 pkt)
W kontekście akapitu 3. wyjaśnij sens frazy:
zaglądamy za horyzont zdarzeń.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Zadanie 10.
(2 pkt)
Od wyrazu „cybernetyka” utwórz
nazwę specjalisty w tej dziedzinie nauki – ..................................................................................
nazwę wirtualnej przestrzeni – .....................................................................................................
Zadanie 11.
(1 pkt)
Wypisz dwa przykłady zastosowania współczesnej technologii w medycynie, podane przez
Tomasza Rożka.
przykład 1. ....................................................................................................................................
przykład 2. ..................………………..........................................................................................
Zadanie 12.
(1 pkt)
Akapit 6. jest uzupełnieniem treści akapitu 5. Wyjaśnij, na czym to uzupełnienie polega.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
[ Pobierz całość w formacie PDF ]