208 Rozporz dzenie Ministra Sprawiedliwo ci w sprawie post powania mediacyjnego w sprawach nieletnich, PRAWO, ...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
brzmienie od 2002-12-07
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie postępowania
mediacyjnego w sprawach nieletnich
z dnia 18 maja 2001 r. (Dz.U. Nr 56, poz. 591)
Na podstawie art. 3a § 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich
(Dz. U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z
1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 91, poz. 1010) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania mediacji, a w szczególności:
1)
warunki, jakim powinny odpowiadać instytucje i osoby uprawnione do przeprowadzania
postępowania mediacyjnego,
2)
sposób rejestracji instytucji i osób uprawnionych do przeprowadzania postępowania
mediacyjnego,
3)
sposób szkolenia mediatorów,
4)
zakres i warunki udostępniania mediatorom akt sprawy,
5)
formę i zakres sprawozdania z przebiegu i wyników postępowania mediacyjnego.
§ 2.
Do postępowania mediacyjnego kieruje się w szczególności sprawy, których istotne okoliczności nie
budzą wątpliwości.
§ 3.
1. Sąd moŜe przekazać sprawę, w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego, instytucji,
która została wpisana do wykazu, o którym mowa w § 7 ust. 1, z zastrzeŜeniem ust. 2, oraz zgodnie ze
swoim statutem została powołana do wykonywania zadań w zakresie:
1)
mediacji,
2)
resocjalizacji,
3)
poradnictwa wychowawczego i pomocy psychologicznej,
4)
diagnozy psychologicznej,
5)
profilaktyki przestępczości,
6)
ochrony wolności i praw człowieka.
2. Instytucją uprawnioną do przeprowadzania postępowania mediacyjnego jest równieŜ rodzinny ośrodek
diagnostyczno–konsultacyjny, utworzony na podstawie odrębnych przepisów, który nie podlega wpisowi
do wykazu, o którym mowa w § 7 ust. 1.
3. Postępowanie mediacyjne w imieniu instytucji, o której mowa w ust. 1 i 2, prowadzi upowaŜniony przez
nią pisemnie przedstawiciel, który powinien odpowiadać warunkom określonym w § 4 pkt 1–7.
§ 4.
Sąd moŜe przekazać sprawę w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego osobie godnej
zaufania, która:
1)
ukończyła 26 lat,
2)
korzysta z pełni praw cywilnych i publicznych,
3)
biegle włada językiem polskim w mowie i piśmie,
4)
posiada wykształcenie z zakresu psychologii, pedagogiki, socjologii, resocjalizacji lub prawa oraz
ma doświadczenie w zakresie wychowania lub resocjalizacji młodzieŜy,
5)
posiada umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz nawiązywania kontaktów międzyludzkich,
6)
daje rękojmię naleŜytego wykonywania obowiązków,
7)
odbyła szkolenie dla mediatorów, o którym mowa w § 8,
8)
została wpisana do wykazu, o którym mowa w § 7 ust. 1.
§ 5.
Postępowanie mediacyjne prowadzi osoba godna zaufania lub przedstawiciel instytucji, o której
mowa w § 3 ust. 1 lub 2, zwana dalej "mediatorem".
§ 6.
1.
[1]
Mediatorem nie moŜe być czynny zawodowo:
1)
sędzia, prokurator, asesor i aplikant sądowy lub prokuratorski oraz inna osoba zatrudniona w
sądzie, prokuraturze, Policji lub w innej instytucji uprawnionej do ścigania przestępstw,
2)
adwokat i aplikant adwokacki, radca prawny i aplikant radcowski, notariusz, asesor i aplikant
notarialny,
3)
komornik, aplikant komorniczy i pracownik jego kancelarii,
4)
funkcjonariusz i pracownik SłuŜby Więziennej,
5)
pracownik placówki opiekuńczo-wychowawczej, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego,
zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich,
6)
pracownik instytucji lub członek organizacji zajmujących się świadczeniem pomocy dla ofiar
przestępstw lub działalnością na ich rzecz.
2. Mediatorem nie moŜe być równieŜ ławnik sądowy w czasie trwania kadencji oraz społeczny kurator
sądowy.
3. Mediatorem w danej sprawie nie moŜe być osoba, która w sprawie nieletniego była świadkiem,
wydawała opinię, sporządzała wywiad środowiskowy lub prowadziła terapię nieletniego, a takŜe osoba, co
do której zachodzi okoliczność tego rodzaju, Ŝe mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jej
bezstronności.
§ 7.
1. W sądzie okręgowym prowadzi się wykaz instytucji i osób godnych zaufania, uprawnionych do
przeprowadzania postępowania mediacyjnego.
2. Prezes sądu okręgowego wpisuje do wykazu instytucję lub osobę wyraŜającą gotowość do
przeprowadzania postępowania mediacyjnego, po stwierdzeniu spełnienia warunków określonych
odpowiednio w § 3 i 4, z zastrzeŜeniem § 6 ust. 1 i 2.
3. Prezes sądu okręgowego skreśla z wykazu, o którym mowa w ust. 1, instytucję lub osobę:
1)
na jej prośbę,
2)
w razie śmierci osoby godnej zaufania lub likwidacji instytucji,
3)
w razie chociaŜby ograniczenia zdolności do czynności prawnych,
4)
w razie pozbawienia praw publicznych prawomocnym wyrokiem sądowym,
5)
w razie niewykonywania lub nienaleŜytego wykonywania obowiązków związanych z
prowadzeniem postępowania mediacyjnego,
6)
która nie daje rękojmi naleŜytego wykonywania obowiązków.
§ 8.
1. Szkolenie mediatorów polega na zaznajomieniu z problematyką postępowania mediacyjnego oraz
uzyskaniu wiedzy potrzebnej do wykonywania czynności mediatora.
2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne.
3. Szkolenie przeprowadza się według standardów określonych w załączniku do rozporządzenia.
§ 9.
1. W postanowieniu o skierowaniu sprawy do postępowania mediacyjnego sąd rodzinny określa
termin, w którym powinien otrzymać sprawozdanie z przebiegu i wyników postępowania mediacyjnego,
nie dłuŜszy niŜ 6 tygodni. W wyjątkowych przypadkach, gdy istnieje duŜe prawdopodobieństwo zawarcia
ugody, sąd moŜe termin ten przedłuŜyć na czas określony, nie dłuŜszy niŜ 14 dni.
2. Termin, o którym mowa w ust. 1, biegnie od daty doręczenia osobie godnej zaufania lub instytucji, o
której mowa w § 3 ust. 1 lub 2, postanowienia o skierowaniu sprawy do postępowania mediacyjnego.
§ 10.
W postępowaniu mediacyjnym uczestniczą: nieletni, pokrzywdzony oraz rodzice lub opiekun
nieletniego, a jeŜeli pokrzywdzonym jest małoletni – takŜe jego rodzice lub opiekun, zwani dalej
"uczestnikami".
§ 11.
Postępowanie mediacyjne przeprowadza się za zgodą wszystkich uczestników. Zgoda ta moŜe być
cofnięta w kaŜdym stadium postępowania mediacyjnego.
§ 12.
Postępowanie mediacyjne prowadzi się w sposób poufny, uniemoŜliwiający osobom postronnym
dostęp do informacji uzyskanych w jego toku. Odstąpienie od poufności postępowania mediacyjnego jest
moŜliwe wyłącznie za zgodą wszystkich uczestników.
§ 13.
Postępowania mediacyjnego nie przeprowadza się w lokalu zajmowanym przez uczestników lub
ich rodziny, niezaleŜnie od przeznaczenia tego lokalu oraz tytułu prawnego do jego zajmowania, ani w
budynku sądu.
§ 14.
Po skierowaniu sprawy do postępowania mediacyjnego mediator:
1)
zapoznaje się z informacjami zawartymi w aktach sprawy,
2)
nawiązuje kontakt z uczestnikami i odbiera od nich zgodę na udział w postępowaniu
mediacyjnym,
3)
przeprowadza z uczestnikami spotkania indywidualne, informując o istocie i zasadach
postępowania mediacyjnego oraz roli i uprawnieniach uczestników,
4)
przeprowadza spotkanie mediacyjne z udziałem wszystkich uczestników,
5)
pomaga w sformułowaniu treści ugody między uczestnikami i sprawdza wykonanie wynikających
z niej zobowiązań,
6)
sporządza sprawozdanie dla sądu rodzinnego z przebiegu i wyników przeprowadzonego
postępowania mediacyjnego.
§ 15.
JeŜeli nie jest moŜliwe bezpośrednie spotkanie uczestników, mediator moŜe prowadzić
postępowanie mediacyjne w sposób pośredni, przekazując uczestnikom informacje, propozycje i
zajmowane przez kaŜdego z nich stanowisko, o ile względy oddziaływania wychowawczego na
nieletniego nie stoją temu na przeszkodzie.
§ 16.
1. Sąd rodzinny, kierując sprawę do postępowania mediacyjnego, udostępnia mediatorowi
informacje z akt sprawy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania mediacyjnego, w
szczególności zawarte w postanowieniu o wszczęciu postępowania.
2. Nie udostępnia się mediatorowi, zawartych w aktach sprawy, materiałów objętych tajemnicą
państwową, słuŜbową, materiałów dotyczących stanu zdrowia nieletniego, a takŜe danych o jego
karalności.
3. Udostępnienie mediatorowi informacji, o których mowa w ust. 1, następuje w obecności kierownika
sekretariatu sądu.
4. Odpisy i kserokopie dokumentów, a takŜe notatki z akt sprawy i postępowania mediacyjnego mediator
przechowuje w sposób uniemoŜliwiający zapoznanie się z nimi osobom postronnym i zwraca do sądu
rodzinnego wraz ze sprawozdaniem z przebiegu i wyników postępowania mediacyjnego.
§ 17.
1. Po przeprowadzeniu postępowania mediacyjnego mediator sporządza pisemne sprawozdanie,
które przedstawia sądowi rodzinnemu.
2. Sprawozdanie powinno zawierać:
1)
sygnaturę sprawy, nazwisko, imię i adres osoby godnej zaufania lub instytucji przeprowadzającej
postępowanie mediacyjne,
2)
informacje o liczbie, terminach i miejscach spotkań indywidualnych oraz wspólnych, a takŜe
wskazanie osób biorących w nich udział,
3)
informację o wynikach postępowania mediacyjnego.
3. Sprawozdanie nie moŜe ujawniać przebiegu spotkań ani teŜ zawierać ocen zachowania uczestników w
ich trakcie oraz treści ich oświadczeń, chyba Ŝe uczestnik wyraźnie wniesie o ujawnienie tych danych
odnośnie do jego osoby.
4. W razie zawarcia ugody załącza się ją do sprawozdania.
§ 18.
Rozporządzenie wchodzi w Ŝycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Załącznik 1.
Standardy szkolenia mediatorów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • charloteee.keep.pl